Aziatische olifant moeder en kalf
Mickey Pardo is een promovendus aan de Faculteit Neurobiologie en Gedrag van de Cornell Universiteit in Ithaca, New York. Hij heeft een grote interesse in dierlijke communicatie en heeft een fascinerende studie opgezet waarin hij de vocalisaties of roepen gaat analyseren van wilde Aziatische olifanten in het Uda Walawe Nationaal Park in Sri Lanka. Hij is vooral geinteresseerd in de combinaties van roepen die de Aziatische olifanten maken, zoals de ‘longroar-rumble,’ en door playback experimenten te gebruiken hoopt hij de betekenis van deze specifieke roepen te kunnen vaststellen. Mogelijk bevatten deze combinaties van roepen een syntaxis-achtige kwaliteit, zoals gevonden is in de combinaties van roepen door de Campbell meerkatten in het Tai Nationaal Park in Ivoorkust. Klaus Zuberbühler en zijn collega’s van de St. Andrews Universiteit in Schotland bestudeerden de roepen van deze apen en ontdekten dat wanneer zij bijvoorbeeld het geluid “oe” toevoegen aan hun alarmkreten (Krak voor luipaarden, Hok voor arenden) de gecombineerde roepen Krak-oe en Hok-oe de betekenis veranderen van de boodschap die wordt overgedragen. Krak-oe en Hok-oe betekenen dan dat het gevaar minder direct dreigend is of minder specifiek. Mickey Pardo wil nu de roepen van de Aziatische olifanten analyseren, maar daarvoor heeft hij de hulp van U allemaal nodig om zijn onderzoek te helpen financieren. Hij heeft een oproep voor crowd funding gedaan bij Microryza.com. Door zijn onderzoek hoopt Pardo ook bij te dragen aan de conservatie van Aziatische olifanten, die bedreigd zijn en wiens aantallen blijven afnemen. Hieronder beschrijft Mickey in zijn eigen woorden zijn studie. Bekijk zijn project bij Microryza.com en help mee deze intrigerende studie te financieren!
Mickey Pardo: De eerste keer dat ik wilde Aziatische olifanten zag was afgelopen december, in het Uda Walawe Nationaal Park, Sri Lanka. Als eerstejaars promovendus aan de Cornell Universiteit was ik bezig een project op te zetten en ik bedacht dat dit park geschikt was voor een veldwerk studie. Ik was onder de indruk van de ongelooflijke variatie aan geluiden die de olifanten maakten. Natuurlijk, ze maakten hun welbekende getrompetter, maar ze produceerden ook brulgeluiden die kilometers ver reikten, rommelgeluiden die zo laag waren dat mijn menselijke oren ze nauwelijks kon opmerken, en piepgeluiden die meer leken op een hondenspeeltje dan een olifant. Waarom hebben deze dieren zoveel verschillende soorten roepen? En wat betekenen deze roepen? De waarheid is dat niemand dat weet. We weten zelfs verrassend weinig over de manier waarop Aziatische olifanten zich gedragen in het wild – zelfs minder dan we weten over hun Afrikaanse neven en nichten. Ik heb mij ten doel gesteld om sommige geheimen van de Aziatische olifanten communicatie te ontrafelen – en tegelijkertijd zo te promoveren!
Spectogram van de longroar
We hebben verrassend veel gemeen met olifanten. We zijn beiden dieren die lang leven en hebben erg grote hersenen voor onze lichaamsgrootte. We hebben beiden uitgebreide sociale netwerken en kunnen individuen decennia lang onthouden. En we laten allebei een grote mate van samenwerking zien binnen onze sociale groepen. Dit is opmerkelijk omdat een van de hypotheses waarom menselijke taal uiteindelijk zo complex is geworden, is dat we een complexe taal nodig hadden om met onze ingewikkelde sociale relaties om te kunnen gaan en om ons meer effectief te laten samenwerken. Vanwege de grote parallellen in sociaal gedrag tussen mensen en olifanten, is het niet moeilijk om je voor te stellen dat olifantencommunicatie veel verder gaat dan wat we aan de oppervlakte zien.
Spectogram van de rumble
Aziatische olifanten combineren hun roepen soms in sequenties. U kunt een voorbeeld daarvan zien in deze spectogrammen, de visuele weergaves van geluid. De eerste roep is een ‘longroar,’ een luide, lawaaierige vocalisatie. De tweede is een ‘rumble,’ een laag, rollend geluid. De derde roep lijkt erg op een combinatie van deze twee geluiden en wordt een ‘longroar-rumble’ genoemd. Zijn deze combinaties van roepen nu analoog aan de manier waarop wij woorden tot zinnen samenvoegen? Als dat zo is, dan zou dit het eerste geval zijn van grammatica-achtige communicatie in een dier dat geen primaat is. Maar het is ook mogelijk dat de combinaties van roepen gewoon twee verschillende signalen zijn die toevallig dicht op elkaar worden geproduceerd. De enige manier om het zeker te weten is door opnames van de roepen te digitaliseren en deze zo te manipuleren dat er verschillende sequenties worden gemaakt, deze geluiden vervolgens playback af te spelen bij de olifanten, en hun reacties te observeren. Dit soort experimenten, die “playback” experimenten worden genoemd, zijn zeer goede onderzoeksmethoden op het gebied van dierlijke communicatie. Ze geven ons de mogelijkheid te bekijken hoe de dieren zelf verschillende roepen waarnemen en interpreteren, en is het dichtste wat we kunnen komen bij het hen daadwerkelijk vragen.
Spectogram van de longroar-rumble
In januari keer ik terug naar Sri Lanka voor zes maanden om daar de allereerste playback experimenten te doen met Aziatische olifanten. Het is misschien begrijpelijk dat dergelijke experimenten niet eerder zijn uitgeprobeerd, want het is wel een logistieke nachtmerrie om ze uit te voeren! Zo hebben veel olifantenroepen componenten die onder onze menselijke gehoorgrens liggen. De wetten van de fysica dicteren dan ook dat om zulke lage geluiden te reproduceren er dan ook een werkelijk enorme luidspreker nodig is. Het transporteren van een tientallen kilo’s zware luidspreker naar een verafgelegen locatie in een ontwikkelingsland is niet goedkoop. Bovendien moet ik twee jeeps huren: een voor de luidspreker buiten het zicht van de olifanten, en een ander om dichter bij de kudde te komen zodat ik hun gedrag kan observeren.
Omdat mijn studie onafhankelijk is van het onderzoek van mijn promotor, ben ik verantwoordelijk voor het zelfstandig financieren van mijn project. Ik probeer geld voor mijn onderzoek te verzamelen door het crowdfunding platform Microryza. Indien U niet bekend bent met crowdfunding, het idee is om zoveel mogelijk mensen te vinden die geld willen doneren voor het project. Er is maar een beperkte hoeveelheid tijd om het doel te bereiken, dus hoe meer bekendheid het project krijgt, hoe beter. Indien U daartoe in staat bent, zou ik het zeer waarderen als U een klein bedrag zou kunnen bijdragen aan mijn project. Ook als U niet kunt doneren, dan zou het fantastisch zijn als U mijn link naar het project zou willen delen op Facebook of Twitter. Ik zal U op de hoogte houden van het laatste nieuws over mijn onderzoek, en ik zal uiteraard veel foto’s en video’s plaatsen over het werk!
In deze video op YouTube legt Mickey Pardo zijn studie met Aziatische olifanten uit:
Communicatie en taal bij dieren 